کد مطلب:28833 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

مصقلة بن هُبَیره












2787. تاریخ دمشق: مصقلة بن هبیره... از چهره های سرشناس مردم عراق و از یاران امام علی علیه السلام بود. از سوی ابن عبّاس، حاكم «اردشیر خُرّه»[1] شد. علی علیه السلام او را بر این كه بیت المال و خراج را به عموزادگانش كه سراغ وی می آمدند می داد، مورد سرزنش قرار داد. نیز گفته اند [ سرزنش شدنش ] به این جهت بود كه برای فدیه نصارایِ بنی ناجیه پانصد هزار از بیت المال داد و همه را [ به بیت المال ]برنگرداند و نزد معاویه رفت.[2].

2788. تهذیب الأحكام - به نقل از ابو طفیل -: بنی ناجیه قومی بودند كه در ساحل دریا سكونت داشتند و ادّعای نسب در قریش داشتند. مسیحی بودند و مسلمان شدند و دگر بار از اسلام برگشتند. امیر مؤمنان، معقل بن قیس تمیمی را در پی آنان فرستاد، جنگجویانشان را كشت و فرزندانشان را به اسارت گرفت.

آنان را نزد علی علیه السلام آورد. مصقلة بن هبیره آنان را به صدهزار درهم خرید و آزاد كرد و پنجاه هزار [ درهم] نزد آن حضرت فرستاد. امام هم نپذیرفت. او هم اموال را بیرون برد و در خانه اش آنها را زیر خاك كرد و به معاویه پیوست. علی علیه السلام هم خانه او را ویران كرد، ولی آزادی آنان را تنفیذ كرد.[3].

ر. ك: ج 12، ص 327 (مصقلة بن هبیره).









    1. یكی از بزرگ ترین نواحی فارس، كه اردشیر بابكان آن را بنیاد نهاد، و از جمله شهرهای آن شیراز و میمند و كازرون بود. (معجم البلدان: 146/1).
    2. تاریخ دمشق: 7450/269/58.
    3. تهذیب الأحكام: 551/139/10، أنساب الأشراف: 182/3.